اشک لایه‌ای به ضخامت ۱۰–۷ میکرومتر روی ملتحمه (لایهٔ رویی صلبیه که به رنگ سفید است) و قرنیه چشم ایجاد می‌کند و مانع از خشک شدن قرنیه و باعث زدودن آلودگی‌های سطح آن می‌شود. اشک از طریق مجرای اشکی به بینی راه می‌یابد. در هنگام التهاب چشم یا سرماخوردگی یا گریه ترشح اشک افزایش می‌یابد.